Dobberen

Daar zijn we weer! Op dit moment drijf ik op een bootje 'Acrux'. Op het (wederom fantastisch-onvergetelijke) festival ontmoette ik een heel leuk stel bij ons kamp. Hen vertelde ik over mijn dromen en reisplannen, dat ik ideaal gezien zou willen liften per boot, of me aansluiten bij een circus. En toen kwam het. Ze vertelden mij dat ze op een boot wonen, momenteel in een haventje aan de Gold Coast, zodat ze wat geld kunnen verdienen om verder te reizen. Hun buurman is een jongen die bij een community zit, genaamd 'the alternative world traveling community'. Dit is zonder een woord gelogen, een rondreizend circus per boot. Ze hadden mijn aandacht, maar na dit verhaal was ik met stomheid geslagen. Met hen ben ik meegereisd om hun boot te bewonderen, en een babbeltje met de buurman te maken. 

Inmiddels zit ik al een week op een bootje dat veel te klein is voor 3 personen, maar des te gezelliger. De boot ligt in een haventje voor anker, 50 meter van het strand. We koken, eten op het dek bij kaarslicht, maken vuurtjes op het strand, bbq's, zwemmen en lezen. De buren komen met hun 'dingies' (rubberen bootjes, vervoer tussen de boten en van de boot naar de wal) langs, maken een babbeltje, komen aan boord en drinken een biertje of eten een hapje mee. Deze hele zeilwereld bevalt me wel! Iedereen zit 'in het zelfde schuitje' en is er voor elkaar, helpt elkaar, en staat open voor elkaar. De buurman, Diogo, vertelde me over de zeilende community, die helaas momenteel niet in het land is. MAAR eind april is er een bijeenkomsten van alle boten die bij dit rondvarende circus zitten. Een 'Rainbow Gathering.' Het duurt een maand, en vindt ieder jaar elders plaats. Dit jaar in Bali. Nu is dat op zich geen gek idee, relatief dicht bij Australië én ik kan vóór juli meerdere malen Australië in en uit met mijn visum. Dus. Binnenkort boek ik m'n vakantie Bali voor een maand.

Naast al deze hysterische hoogtepunten heb ik ook een betonblok op m'n voet, ergo grote teen, laten vallen. Mijn nagel heeft het zwaar te verduren en zal mijn lijfje naar alle waarschijnlijkheid binnenkort verlaten. Een stijgende lijn moet soms een deukje oplopen om weer verder te kunnen stijgen. 

Morgen verlaat ik mijn liefdevolle en fijne nieuwe vrienden (Kat en Seiorse) weer, om ze hun privacy op deze 12 vierkante meter terug te geven. Dan reis ik langzaamaan weer zuidwaarts, richting Tasmanië! Hoe ik daar kom? Geen idee. Ik begin liftend.

Adieu! Liefs