Adventure in Queensland

Na de teleurstelling van mijn gecancelde zeiltrip richting nieuw-Caledonië, bleef de honger naar avontuur aanwezig. Ik wachtte een aantal regenachtige dagen af in Mullumbimby, maar mijn tas was al (nog steeds) gepakt, kwispelend en al.
Toen de zon doorbrak bracht Greg me naar een dorpje in de buurt waar ik van een strategisch punt makkelijk naar de snelweg richting noorden kon komen. 
Daar brachten een aantal liften me in het centrum van Brisbane, waar ik niet wilde zijn! Een uur sjouwen verder stond ik weer op een goede plek waar ik een lift kreeg an mujgstaba, een lieve jonge man uit Sudan. Hij bracht me zelfs 20km verder dan waar hij zelf moest zijn, gaf me zijn nummer en bood een kamer bij hem thuis (en zijn vrouw) aan voor de terugweg! "Call me from anywhere around brisbane and i'll come and pick you up!"

De wereld is vol mooie mensen.

Na wat mislukte pogingen en twijfeling over wie en waarheen vanuit het tankstation waar ik nu was, vond ik een zeer vriendelijk ogende man die net in zijn vrachtwagen stapte. Ik mocht mee van Stuard en we reden landinwaarts. Met de meest prachtige vlaktes en bergen op de voorgrond kletsten we wat af over zijn leven, zijn kinderen, hoe hij zijn leven had gebeterd nadat hij suiker voorgoed had afgezworen. 
De zon ging onder en in Kingaroy mocht ik, na een zeer belangrijke footie wedstrijd gezien te hebben, overnachten in stuards hotelkamer terwijl hij zelf in zijn truck sliep.
Vroeg op, voor zonsopkomst en terug richting snelweg alwaar hij mij wederom 15km uit zijn juiste richting, afzette bij een tankstation alwaar we met een dikke knuffel afscheid namen.
Een treurig ritje verder waarbij een vader zijn 2 jarige zoontje trakteerde op een nuggets en milkshake ontbijt bij de Mc Donald's, kwam ik via Mooloolaba, waar ik al filosoferend over het leven samen met Jesse zijn hond uitliet langs het strand, in Noosa. Hier overwoog ik te blijven, maar toen mijn net gekochte zak met nootjes kapot op straat viel en de mensen me niet aanspraken, besloot ik verder te liften.
Een vreemde dame, die in de auto van haar zoon reed en wiens rijkunsten mij een halve hartverzakking veroorzaakten, bracht me bij een volgend benzinestation.
Hier ontmoette ik een zeer bijzonder stel van 75(+?): zij spinnend achter haar spinnenwiel, de rust zelve en hij weggedoken achter zijn boek. Intrigerend! Ik sprak ze aan en ze waren gestrand op dit parkeerterrein vanwege problemen met hun busje. Het leek ze weinig te deren, ze vermaakten zich prima, hoewel ze daar waarschijnlijk nog een aantal dagen op onderdelen moesten wachten.
Na 10 minuten kletsen deed ik mijn rugzak af en ging ik er eens even goed voor zitten. Wat een lieve mensen! Zij uit nieuw zeeland, hij uit Australië, 5 jaar geleden waren ze getrouwd(!) en sinds dien reisden ze rond in hun busje. Fantastisch! We kletsen voor een lange tijd, terwijl ze ondertussen haar welopgevoede hond zijn kunstjes liet zien en rustig door ging met spinnen terwijl we praatten. 
Het werd donker en ik besloot een rondje te lopen over het parkeerterrein zoekend naar een volgende lift.
Ik vond Collin die in zijn DAF truck naar Cairns onderweg was. Ik mocht mee!
Vol enthousiasme nam ik afscheid van het oude stel die me uitzwaaiden en me een goede reis wensten.

De reis met Collin bestond uit wat geklets, radio, staren naar de verre velden, bossen, bergen (de Great dividing range) en dode kangoeroes langs de kant van de weg, kletsen, slapen, intercom gesprekken tussen andere 'truckies' (vies! Hilarisch! Lelijk! Plat! Onverstaanbaar!) en weer wat kletsen.
Na een zeer oncomfortabele nacht tussen twee stoelen in, kachelden we verder en stapte ik uit in Proserpine. Collin gaf me zijn kaartje voor de eventuele terugweg als hij in de buurt is! vanuit Proserpine regelde ik een lift naar Airlie beach.
Iets in mij leidde me rechtstreeks naar de haven. Hier ontmoette ik Peter, Andy en z'n hond Tamma! Twee (drie) zeer bijzondere zielen die elkaar in pijn en verlies gevonden hebben, en nu een boot met elkaar delen als twee vrienden voor het leven.
Er komt veel drank bij kijken, wat begrijpelijk is na het horen van hun verhaal. 
Ik blijf hier en bij hen voor een paar dagen. Het is goed om hen wat vrolijkheid, vreugde en warmte te brengen, te teringbende in de boot wat te helpen schoonmaken en organiseren en wederom te genieten van het bootleven, dit keer in de haven van Airlie beach!
Wat vrouwelijke energie zal deze mannen goed doen. 
Liefs voor nu vanuit een tropisch noord Australië, Queensland!